Koninklijke Orkestvereeniging Symphonia

Jaap Stotijn, dirigent 1946-1955

Musiceren voor geheelonthouders

Je vond daar in de contreien soms ineens midden op de smalle weg een heel ameublement staan van lui die bijvoorbeeld de volgende ochtend vroeg willen gaan verhuizen. Nu is zoiets niet zo erg, want met de uitstekende krachten die in Symphonia schuilen is zoiets wel even op zij te zetten. Mar het neemt tijd in beslag. En die Geheelonthouders in die Kerk zaten maar te wachten. Op een droogje natuurlijk, daar zijn het geheelonthouders voor.

Ook de autobussen hadden storing gehad, gelukkig vlak voor een cafeetje. Toen we eindelijk een uur te laat in de kerk aankwamen was de stemming dus begrijpelijk op een hoogtepunt. Jammer genoeg het orgel niet; dat stond een paar noten te laag. Dat gaf nogal wat last.

In 1949 vormde de medewerking van de blazers - conservatoriumleerlingen en 'schnabbelaars' - een punt van bespreking. Deze musici waren bepaald geen geroutineerde vaklieden, verschenen doorgaans slechts op enkele van de laatste repetities en veroorzaakten door hun onbekendheid met de partijen een minder prettige sfeer. Hoewel er aan hen amper eisen gesteld konden worden, verlangden ze een niet geringe geldelijke beloning. En wanneer zij op de dag van het concert elders iets meer konden verdienen, lieten ze Symphonia laconiek in de steek.

Daarom moest er een regeling worden getroffen. Er gingen stemmen op om de 29 schnabbelaars geheel uit te schakelen. Ze bliezen niet betrouwbaar en irriteerden de dirigent tijdens de repetities. Er werd voorgesteld om zich voortaan de kosten van echte vaklieden te getroosten. Het zou de stemming ten goede komen.

Ook de voorzitter dr. De Vries keek niet op een paar centen. Hij nodigde het bestuur uit voor een vergadering aan boord van zijn M.S. Olympiade op De Kaag. Na de gezellige vergadering begaven de dames en heren zich per roeibootje naar de overzijde van de plas en aanvaardden ze de thuisreis.

naar boven