inhoudsopgave
Tijdbalk
Louis Stotijn, dirigent van 1955 tot 1966
Symphonia geliefd bij componisten
Het was gebruikelijk bij ieder concert een Nederlands werk te laten horen, zoals Hymne an die Nacht van Alphons Diepenbrock, de tiende symfonie van Henk Badings en de Suite voor fluit en kamerorkest van Oscar van Hemel. De Rotterdamse componisten zaten het dichtst bij het vuur en hoorden blijkbaar graag hun werken, vaak als eerste, door Symphonia uitvoeren.
Maar ook andere Nederlandse componisten, onder wie veel bekende namen zoals Hendrik Andriessen, Dina Appeldoorn, Kees van Baaren, Jan Masséus en Willem Pijper wisten Symphonia te vinden. Van de in vergetelheid geraakte Nederlander Mathias Mercker (circa 1575-1622) uit Deventer speelde het orkest in 1963 een suite voor strijkorkest.
Wie in de eerste jaren van het bestaan van Symphonia de solist zijn geweest is niet bekend, want zij werden niet op de programma's vermeld. Later meldde men 'mevrouw xxx', nog later 'Jonge Jufvr. W.S.', en pas na 1906 werden de namen van solisten voluit vermeld. Onder hen waren bekende en zelfs beroemde persoonlijkheden zoals Laurens Bogtman, Margot Broeders, Piet van den Kerkhoff, Hans Kindler, Herman Krebbers, Bernard Kruysen, Theo van der Pas, Max van de Sandt (leerling van Liszt) en André Spoor.
Symphonia concerteerde in die tijd voor uiteenlopende goede doelen. In 1962 was er bijvoorbeeld een uitvoering ten bate van gehandicapte padvinders met onder meer M'n Zonneweg van de destijds recentelijk overleden Koeberg. Daarna volgde een concert voor de Rotterdamse Adriaanstichting die de belangen behartigde van gehandicapte kinderen, met een opbrengst van maar liefst ƒ 7.700,-.
Inmiddels zat Symphonia nog steeds te springen om versterking door jongeren. De recensent van het Rotterdams Nieuwsblad weet dit tekort aan het vele huiswerk en aan het feit dat na de schoolopleiding nog minstens tien jaar hard moet worden gewerkt om iets te kunnen bereiken. Men hoopte op verandering, want in Engeland was vastgesteld dat als kinderen anderen op de televisie zien spelen, zij dit ook willen doen.
noten- Mevrouw J. van Walsum-Quispel, 17 januari 1955
